Deze zomer brengt Historalia de Belgische Revolutie opnieuw tot leven in het musicalspektakel 1830. Tegen de achtergrond van de gruwelijke machtsstrijd maakt het publiek kennis met het gezin van André, een alleenstaande vader die alles zou geven voor de veiligheid van zijn kinderen. In aanloop naar de laatste opvoering komende zaterdag duiken wij achter de schermen en laten we de verzetsstrijder aan het woord.
“André is een heel volkse man die meegezogen wordt in de revolutie”, vertelt David Cantens. “Hij vindt dat het niet zo goed gaat in de wereld en probeert daar tegen te vechten, wat uiteindelijk tot de onafhankelijkheid van België zal leiden.” Die strijd wordt gestreden op een gigantisch speeloppervlak, waarop de gevel van de Brusselse Muntschouwburg centraal staat. “Daar is de revolutie begonnen. Brussel werd in brand gestoken tijdens een opera die de koning geschonken had aan het volk, maar die niet in goede aarde viel. Ik denk dat de decorbouwers en Luc Stevens van daaruit vertrokken zijn. Ze hebben die gevel bovendien zo gezet dat je hem vanuit verschillende perspectieven kan bekijken, wat een heel mooie metafoor is voor het verhaal van 1830.”
Stevens, die de voorstelling regisseert, is voor David Cantens bovendien meer dan een geniale theatermaker: “Luc is meester in het samenbrengen van mensen. We staan opnieuw met 150 mensen op het toneel, allemaal gedreven en met volle overgave. Het heeft af en toe ook iets weg van een scoutskamp (lacht). Het is dat groepsgevoel dat me telkens weer doet terugkeren naar Historalia, dat maakt het heel fijn.”
“Hoe meer ik de musical speel, hoe actueler het voelt”, gaat Cantens verder. “Ieder volk vecht op een bepaald moment voor vrijheid of gelijkheid. Ik denk dat mensen automatisch links gaan leggen naar deze tijd.”
“Als er iets met mijn kind zou zijn, laat ik heel mijn boel vallen”
Aan Cantens’ zijde straalt Goele De Raedt als de volkse Leonie. Zij nam de rol twee weken voor de première over van Maike Boerdam, die zich om persoonlijke redenen terugtrok uit de productie. “Ik had eigenlijk geen idee wat het was. Toen ik de eerste keer aankwam in Torhout, zag ik voor het eerst het podium, het kasteel en die impressionante ruimte. Dat was best indrukwekkend.”
De Raedt moest de tweeënhalf uur durende show dus razendsnel memoriseren. Een pittige uitdaging, zo vertelt ze: “Luc en Roy Jonathans, de choreograaf, hebben met mij samengezeten, en nadien heeft Florian Slangen, Lucs assistent, mij door het script geloodst. Ik had mijn script op mijn telefoon staan, dus ik liep de hele tijd met mijn telefoon rond. Ook op het podium, als ik in een freeze stond, was ik op mijn telefoon mijn scènes aan het overlopen. Het was spannend, maar ik keek er heel erg naar uit.”
Bovendien voelde ze zich enorm gesteund door het team én door Maike Boerdam: “Maike had mij een berichtje gestuurd om te zeggen dat ze heel blij was dat ik haar rol wou overnemen. Wij kennen elkaar heel goed, en dat is een geruststelling. Er is ook een enorme gunfactor. Je wil dat iedereen zich goed voelt, en ik weet ook als geen ander: als er iets met mijn kind zou zijn, laat ik heel mijn boel vallen. Dat primeert gewoon, hoe leuk we de job ook vinden.”
“Je krijgt alles wat je wil terwijl je droom werkelijkheid wordt”
“Leonies strijdvaardigheid zorgt voor heel wat conflict”, analyseert De Raedt haar personage. “Zij wil heel graag gaan strijden voor de Belgen, zonder goed na te denken over de prijs die je daar voor betaalt. Je moet aan beide kanten van de oorlog omgaan met het verlies, hoe boos je ook bent. Dat is wat Leonie ook ervaart. Zij heeft nu ook een heel kwetsbare kant, en dat is voor mij als actrice natuurlijk een heel mooie lijn om te spelen.”
Voor de rol van Ketje, Andrés zoon, deed Historalia beroep op Jerome De Burghgraeve en Mauro Degroote, die de musicalrollen de afgelopen jaren aan elkaar wist te rijgen. Zo stond hij onder meer in klassiekers als Peter Pan, A Christmas Carol en Les Misérables. “Als kind is dat fantastisch. In zo’n producties word je op handen gedragen, je krijgt alles wat je wil terwijl je droom werkelijkheid wordt.”
Het Kasteel van Wijnendale, waar 1830 opgevoerd wordt, is voor hem geen onbekend terrein. In 2023 stond hij er in de herneming van Marie-Antoinette. “Dat is een prachtige omgeving. Het is zo’n mooi beeld om dat kasteel in een zonsondergang te zien, en dan mag jij daar spelen. Ik ben heel blij dat we in dat kader mogen spelen, want dat gebeurt niet zo vaak in België.”
Degroote voelde meteen een connectie met zijn personage: “Ketje doet heel stoer, maar daarachter is hij heel gevoelig. Ikzelf ben ook een gevoelig persoon, dus ik kan me daar wel in vinden. Naar de buitenwereld toe moet je je altijd sterk voordoen, maar Ketje breekt ook op een bepaald moment. Dat is heel fijn om te spelen.”
Wie 1830 nog wil zien, krijgt zaterdagavond een allerlaatste kans. Tickets en info via historalia.be.
Lees ook: 1830 toont Historalia op haar sterkst: spectaculair en ontroerend
