Wat doe je wanneer je zaak niet naar behoren draait? Het overkomt Thierry en Marleen in ‘t Schipperskwartier, de nieuwe zomerkomedie van Het Achterland die gisteren in première ging in Antwerpen.
Naar de oorzaak van het probleem hoeft niet lang gezocht te worden. Het sympathieke koppel, vertolkt door Ludo Hoogmartens en Myriam Bronzwaar, koos namelijk voor het Schipperskwartier als locatie van hun trouwboetiek. Dat lijkt ons nu niet bepaald de ideale locatie voor een recordverkoop, maar wél voor een hilarische komedie. Naast een unieke setting zorgden auteurs Dirk Van Vooren en Manu Jacobs ook voor zes totaal verschillende personages.
Zo kan het verschil tussen de twee winkeluitbaters bijvoorbeeld amper groter zijn. Hoogmartens brengt een brave, ietwat bedeesde man die alles doet wat zijn vrouw hem vraagt. “Neen” staat niet in zijn woordenboek, en daar maken zijn vrouw en dochter maar wat graag gebruik van. Het is Bronzwaars personage dat de broek draagt. Zowel zakelijk als privé is zij het die de beslissingen neemt in het huishouden, en dat brengt het echtpaar uiteindelijk op onbekend terrein. Ze stonden beiden – net als de rest van de cast – afgelopen vrijdag duidelijk te popelen voor de eerste try-out, en dat zorgde voor vonken op het podium. Het stuk moet de komende tijd uiteraard nog groeien, maar wij zagen tijdens die eerste opvoering af en toe al een connectie die deze zomer voor magie zal zorgen.
Julie Daems maakt het gezin compleet als dochter Wendy. De jongedame fladdert van de ene relatie naar de andere en bespeelt haar vader op meesterlijke wijze. Daems zorgt voor de romantische noot in het stuk, en doet dit met een jeugdig enthousiasme.
Humor in het bloed
Het grootste enthousiasme merkten we echter op bij Charline Catrysse, die zich helemaal kan laten gaan als sekswerker Sonja. Na haar passage in de meest recente lentekomedie van de Sven De Ridder Company staat de actrice nu opnieuw op de Antwerpse theaterplanken, en wat is het fijn om haar weer aan het werk te zien. Met een haar typerende energie raast ze door de voorstelling, waarbij ze openlijk vertelt over de professionele avonturen van haar personage. Sonja brengt leven in ‘t Schipperskwartier, een opdracht die Charline Catrysse duidelijk begrepen heeft. Wanneer haar privéleven op de voorgrond komt, krijgen we echter een andere kant van Catrysses kunnen te zien. Het uitbundige maakt plots plaats voor het ingetogene, en de brede glimlach ruimt baan voor een emotioneel beladen blik. De actrice bevestigt haar kunnen en toont zich opnieuw de geknipte persoon voor haar rol.
Ieder verhaal heeft een slechterik nodig, en dit keer is deze eer weggelegd voor Ludo Hellinx. In de gedaante van Thierry’s broer Mark, een overijverige politicus, heeft hij er zijn missie van gemaakt om schoon schip te maken in het Schipperskwartier. Dit is allesbehalve naar de zin van Sonja. Wanneer de zaak van zijn broer besluit seksspeeltjes te gaan verkopen, is het hek helemaal van de dam en moet ook De Losgeslagen Jarretel eraan geloven. Met een eenvoudig slagzinnetje, dat overigens heel aanstekelijk blijkt te zijn, weet hij ondanks zijn rol als boeman vaak een glimlach los te weken bij het publiek. Hellinx weet de nodige spanning te brengen in een verhaal dat verder gedijt op liefde en vriendschap.
Tot slot is er nog Hubert, de zoon van de notaris. Een personage dat behoorlijk laat geïntroduceerd wordt, maar dat wel alle registers opengooit van zodra hij op de scène verschijnt. Dat kan ook haast niet anders als je weet dat Maarten Bosmans instaat voor de vertolking. Bosmans toonde zich onder meer in De Schlagerij al heel compatibel met het schrijfwerk van Van Vooren en Jacobs, en doet dat nu vlotjes over. Weinig acteurs zijn geboren met humor in het bloed, maar wanneer Bosmans op de affiche staat, weet je dat je zal lachen. Geef hem daarbovenop nog eens de rol van het ietwat knullige, naïeve type, en je theateravond kan niet meer stuk.
‘t Schipperskwartier is opnieuw een sterke komedie die het publiek laat lachen tot lang na het vallen van het doek.
‘t Schipperskwartier is nog tot en met 17 augustus te zien in de Rode Zaal van het Fakkeltheater, tickets en info via fakkeltheater.be.
Lees ook: Het Achterland keert terug naar Antwerpse roots in ‘t Schipperskwartier
