Tradities zijn er om in ere te houden, dus trapt Het Achterland de zomer en het nieuwe Fakkeltheater-seizoen dit weekend naar goede gewoonte af met een gloednieuwe komedie. ‘t Schipperskwartier neemt het publiek mee naar het Antwerpen van de jaren ’90, waar Thierry en Marleen een trouwboetiek uitbaten te midden van de bordelen.
Voor haar negende zomerproductie deed Het Achterland beroep op auteursduo Dirk Van Vooren en Manu Jacobs. Na Het Spook van de Operette en De Schlagerij mochten de “schrijfbroertjes”, zoals Frank Aernout hen omschrijft, de handen nog eens in elkaar slaan. En ook op het podium zorgde de producent voor enkele klinkende namen. Met Ludo Hoogmartens en Myriam Bronzwaar als winkeluitbaters, Julie Daems als hun dochter Wendy, Charline Catrysse als prostituee, Ludo Hellinx als “tsjevenbroer” Mark en Maarten Bosmans als Hubert is er aan komisch talent alleszins geen gebrek op het podium van het Fakkeltheater. Wij spraken enkelen van hen over de voorstelling.
“Marleen is een beetje een dominant figuur”, vertelt Myriam Bronzwaar. “Ze neemt alles graag in eigen handen, dus wanneer ze ziet dat de trouwboetiek jammer genoeg niet naar behoren werkt moet ze iets anders verzinnen. Ze gaat op een bepaald moment naar een trouwbeurs in Nederland, waar ze allemaal ideetjes krijgt. Maar dan moet ze haar man eerst weten te overtuigen om mee in zee te gaan.”
‘t Schipperskwartier markeert Bronzwaars terugkeeer bij het Achterland, waar ze in 2019 te zien was in ‘t Strand van Sint-Anneke. “Ik vond dat stuk zo fijn. Ik vond het heerlijk om in de zomer te spelen: een terrasje doen en ontspannen wat rondlopen in de stad voor ik naar het theater ga, ik vond dat heel fijn. Dus ik heb direct ja gezegd.”
“Vakantie in mijn eigen stad”
Ook Ludo Hoogmartens is blij dat hij de komende weken in het theater mag doorbrengen. “Meestal ben ik zelf weg tijdens de vakantie, maar toen deze aanbieding kwam dacht ik: ‘Dat vind ik ook wel fijn. Ik hoef alleen maar van vrijdag tot zondag te spelen, en de rest van de week heb ik vakantie in mijn eigen stad. Dat is lang geleden.’ Ik denk trouwens ook niet dat het heel erg is om in het Schipperskwartier te vertoeven”, knipoogt de acteur.
Tijdens de lezingen voelde hij meteen een klik met het stuk: “Na de tweede of derde dag liep ik naar beneden met de collega’s, en ik zei: ‘Ik denk dat het geestig gaat worden.’ Als je dat thuis leest zijn het dode letters op papier, en tijdens zo’n lezing komen de stemmen en het ritme erbij. We hebben toen al ongelooflijk zitten lachen, en dat is een goed teken.”
“Ik was heel blij toen Ann (De Winne, nvdr) me belde met de vraag of ik dit wilde doen. 40 jaar geleden zaten wij namelijk samen op Studio Herman Teirlinck, en dat was heel fijn. Ik heb bovendien heel veel bewondering voor mensen die daar zo veel tijd en energie in steken.”
“Leuk om niet ‘het rare meisje van hiernaast’ te zijn”
“Vroeger stopten de producties wanneer de zomer begon, maar nu gaat dat gewoon door. Ik vind het eigenlijk wel tof dat producenten gewoon doorgaan”, steekt ook Charline Catrysse de loftrompet. In een setting als het Schipperskwartier dreigt het gevaar om te vervallen in stereotype personages steevast om de hoek, maar Van Vooren en Jacobs wisten die valkuil vakkundig te ontwijken: “De karakters zijn redelijk uitgesproken, maar wel mooi in evenwicht. Het is niet dat je een overload krijgt aan het overdrevene. Fysieke en verbale moppen wisselen elkaar af, en ook de personages kleuren heel mooi tegen.”
Catrysse is blij met de wisselwerking tussen haar personage en haar buren, Thierry en Marleen. “Zij omarmen Sonja wel, het is heel leuk dat ze niet ‘het rare meisje van hiernaast’ is. Mijn personage is volks en uitbundig, en ze schaamt zich ook niet voor haar beroep. Ze kent geen gêne om er heel open over te vertellen, en dat wordt gedoogd.”
“Je voelt een soort Antwerpse roots in de stukken van Het Achterland, en dat vind ik wel mooi. Dat is iets herkenbaars voor de mensen die komen kijken, ook nu het weer over een wijk gaat. Natuurlijk loopt niet iedereen door het Schipperskwartier, maar het is wel iets van hen. Van Antwerpen. Ik denk dat die nostalgie heel erg werkt”, sluit de actrice af.
‘t Schipperskwartier is nog tot en met 17 augustus te zien in de Rode Zaal van het Fakkeltheater, tickets en info via fakkeltheater.be.
