Donderdagavond ging Gaslicht in première in Antwerpen. De nieuwe thriller van Loge10 Theaterproducties vertelt het verhaal van de welgestelde Jack Manningham en zijn vrouw Bella. Terwijl hij voor haar neus aanpapt met een van hun dienstmeiden, probeert Jack zijn vrouw er op sluwe wijze van te overtuigen dat ze gek aan het worden is. Hij dreigt er zelfs mee haar op te laten nemen in een instelling, tot detective Rough een ander licht op de zaak werpt en er veel meer aan de hand blijkt te zijn.
De voorstelling, die voornamelijk bestaat uit lange, beeldende gesprekken tussen de verschillende personages, kan rekenen op enkele grote namen uit de theater- en televisiewereld. Nathalie Wijnants staat nagenoeg voortdurend op het toneel als Bella. De actrice zet een kwetsbaar personage neer dat, zeker aan de start van de voorstelling, blindelings vertrouwen heeft in haar manipulatieve man. Naarmate het stuk vordert, krijgt ze haar zelfvertrouwen beetje bij beetje terug. Simultaan aan het zelfvertrouwen van Bella, zien we tijdens de première ook het comfort groeien waarmee Wijnants in haar personage zit. Haar emoties worden steeds authentieker, waardoor het verhaal nog meer binnenkomt.
De rol van Bella’s echtgenoot is weggelegd voor Bert Cosemans. Na een gesprek met zijn vrouw verdwijnt het personage in de nacht om slechts een paar keer terug te keren. Hij is dus minder aanwezig op de scène, maar heeft aan dat ene gesprek voldoende om de nodige angst te zaaien bij Bella en het publiek. Het wordt al snel duidelijk dat Jack een nietsontziende manipulator is die er alles aan zal doen om zijn zin te krijgen. Cosemans kan zich helemaal uitleven in deze rol vol krachtige emoties. Door de hautaine attitude die hij zijn personage meegeeft, weet de acteur de sfeer van een scène meteen te doen kantelen wanneer hij opkomt.
The Good, the Bad and the Funny
Voor huishoudelijke taken kan het echtpaar beroep doen op twee dienstmeiden, de een al wat integerder dan de ander. Marijke Hofkens speelt Elizabeth, een trouwe bediende die het beste voorheeft met Bella. Hofkens speelt een erg zorgzame dame. Ze zet haar personage op een zeer fragiele en bijna moederlijke manier neer, wat voor een zeer mooie balans zorgt tegenover de wrede manier waarop Bella behandeld wordt door haar man. Nancy heeft daarentegen vooral oog voor meneer Maningham. Het personage, gespeeld door Daphne Paelinck, zou maar wat graag in de schoenen van Bella staan, en laat dit ook duidelijk blijken. Paelinck toont zich een meester in subtiel, non-verbaal spel en weet haar intenties met de kortste blikken duidelijk te maken.
Erik Goris werpt zich als detective Rough tenslotte op als Bella’s redder in nood. Bij een lekkere kop thee – of was het een goed glas sterkedrank? – vertelt hij haar hoe de vork echt aan de steel zit en hoe ze kan ontsnappen uit haar benarde situatie. Dankzij enkele monologen krijgt Goris de kans om de aandacht naar zich toe te trekken. Hij vertelt zijn verhaal op een rustige manier en maakt hierbij slechts sporadisch enkele doordachte bewegingen. Hij geniet vaak de volledige aandacht van het publiek, dat hij meeneemt in zijn verhaal. Bovendien zorgt de ietwat onhandige detective af en toe voor een welgekomen lach in de zaal.
Loge10 slaagde er opnieuw in om een voorstelling te brengen die speelt als een film en die het publiek zodanig meevoert dat een uur slechts aanvoelt als een kwartier. Het harde werk van iedereen, op en achter het podium, loont opnieuw.
Gaslicht is nog tot en met 21 april te zien in Antwerpen. Tickets en info via fakkeltheater.be. De voorstelling trekt volgend voorjaar ook langs de Vlaamse theaters, meer informatie vind je op loge10.be.
