Afgelopen vrijdag ging met Bucket List de tweede seizoensproductie van The Singing Factory in première. Zoals we eerder schreven, is het de eerste keer dat de producent kiest voor de intieme setting van het Fakkeltheater. Het idee: een musical pur sang met vier acteurs en twee muzikanten, zonder grootse effecten, zonder changementen en zonder poespas.

Het verhaal draait rond de terminaal zieke Elias, een rol die afwisselend gespeeld wordt door Eméric Coene – die tijdens de feestelijke avond op de planken stond – en Jerom Somers. Hij stelt zijn gezin voor tijdens de ouverture, die net als alle muziek live gebracht wordt door pianist Alex Roosemeyers en gitarist Casimir Ostyn. Zijn broer Adam sleept hem door de lange, eenzame dagen in zijn ziekenhuisbed, terwijl hun moeder halsstarrig positief probeert te blijven.

Deborah De Ridder bewijst opnieuw haar kunnen in zowel zang als spel. Als overbeschermende moeder brengt ze een zekere zwaarte in het verhaal. Al zijn er ook enkele korte momenten waarop ze het publiek aan het lachen krijgt met een kleine reactie. Tijdens het nummer Afscheid Van Je Kind hangt iedere toeschouwer aan haar lippen terwijl ze zienderogen breekt op de scène.

Tijdens Afscheid Van Je Kind breekt de getalenteerde Deborah De Ridder terwijl het publiek aan haar lippen hangt - © The Singing Factory
Tijdens Afscheid Van Je Kind breekt de getalenteerde Deborah De Ridder terwijl het publiek aan haar lippen hangt – © The Singing Factory

Ook Mauro Janssens weet het publiek vaak te beroeren in de rol van Adam. Hoewel de schijnbaar vrolijke jongeman sterk probeert te blijven voor zijn kleine broer, leert het publiek dat ook hij lijdt onder de ondraaglijke situatie. Zonder vader en met een moeder die voornamelijk oog heeft voor haar jongste zoon, moet hij op zoek naar andere manieren om zijn gevoelens te verwerken. Janssens weet de vele emoties die zijn personage voelt vaak op een authentieke manier over te brengen, al lukt dit helaas niet altijd.

Wijze levenslessen

In het ziekenhuis maakt Elias kennis met de sympathieke Meneer Leon, een rol voor Jan Schepens. Tijdens zijn bezoekjes aan het hoofdpersonage vertelt Leon over zijn overleden echtgenote. Met Elisabeth volgt een prachtig nummer waarin Schepens zijn muzikaal talent nogmaals in de verf zet. De wijze man leert Elias niet alleen over verlies, maar spoort hem eveneens aan om elk moment met zijn gezin te koesteren. Bucket List biedt aardig wat stof tot nadenken, maar het zijn de levenslessen van Leon die het langst blijven hangen.

We sluiten deze recensie graag af met een diepe buiging voor Eméric Coene. In zijn eerste professionele productie krijgt de 12-jarige acteur niet alleen een rol toebedeeld waarbij hij onophoudelijk op het podium moet blijven, het ziekenhuisbed geeft hem ook amper ruimte voor beweging. Hij moet het publiek dan ook zien te overtuigen met klein spel en zijn emoties. Daar is hij op voortreffelijke wijze in geslaagd, dat bewees ook de staande ovatie na afloop. Misschien had ik persoonlijk graag wat meer inkijk gekregen in het hoofd van een elfjarige die het ondenkbare meemaakt, maar dit doet niets af aan Coenes glansprestatie. Het is per slot van rekening, zoals Elias aan het begin van de musical vertelt, “niet zo’n voorstelling”.

Eméric Coene leverde een glansprestatie tijdens de première van Bucket List - © The Singing Factory
Eméric Coene leverde een glansprestatie tijdens de première van Bucket List – © The Singing Factory

Bucket List is nog tot en met 26 januari te zien in de Rode Zaal van het Fakkeltheater. Tickets en info via singingfactory.be. De voorstelling wordt afgeraden voor kinderen jonger dan 12 jaar, tenzij onder begeleiding van een volwassene.

Lees ook: Eméric Coene en Jerom Somers maken zich op voor hoofdrol in Bucket List: “Emotionele, maar grappige voorstelling”

Tip voor de redactie

Heeft u interessant nieuws te melden? Laat het onze redactie weten!

Copyright © 2024 Xtream Media.